Jak się uczyć

Szanowni entuzjaści języków obcych,

przedstawiam Państwu instrukcję i system najefektywniejszej i najszybszej nauki języków obcych. Ta oto instrukcja została opracowana na podstawie moich własnych doświadczeń. Znam ok. 10 – 12 języków, a opanowanie kolejnego to dla mnie kwestia kilku dni. Zwłaszcza jeśli nauka ta wsparta jest pobytem w kraju, którego język chcę się nauczyć lub kontaktem z osobami mówiącymi w danym języku.

Ogólnie można powiedzieć, że istnieją trzy główne etapy nauki języka obcego:

• Wymowa danego języka obcego – niemal natychmiast
• Rozumienie ze słuchu danego języka obcego – to funkcjonuje najczęściej trochę później lub podczas kontaktu z rodzimym użytkownikiem języka
• Płynne mówienie i myślenie w danym języku obcym – przychodzi później, kiedy dysponujemy podstawowym zasobem słów, liczącym ok. 1 000 słów

Podstawą opanowania każdego języka jest wymowa i zaznajomienie się z typem pisma, jakim dany język się posługuje. Kiedy nam się to uda, możemy przejść do konkretnej nauki języka:

W pierwszej kolejności musimy poznać zaimki osobowe (ja, ty, on, ona, ono, my, wy, oni). W dalszej kolejności „tak, nie, dziękuję, proszę, przepraszam“. Dalej frazy „Dzień dobry, dobry wieczór, do widzenia, jak się masz” oraz inne zwroty grzecznościowe. Potem polecam opanowanie podstawowych czasowników „być, mieć i iść”, jednak od samego początku należy uczyć się ich w czasie teraźniejszym, przeszłym i przyszłym. Moim zdaniem uczenie się czasowników tylko w czasie teraźniejszym jest błędem, gdyż podczas zwykłej rozmowy znajomość tylko czasu teraźniejszego będzie nas wyraźnie ograniczać. Po czasownikach polecam zaznajomić się z liczebnikami. Bez nich nie dogadamy się w żadnym języku. Potem kolej na najczęściej używane czasowniki, oczywiście we wszystkich czasach, włącznie ze zrozumieniem czasów: teraźniejszego, przyszłego i przeszłego. Kolejną ważną grupą słownictwa są jednostki czasu, stopniowanie przymiotników i przysłówków oraz gramatyka, tzn. zaimki osobowe i własne oraz zaimki w celowniku i bierniku. Dalej zaimki wskazujące, przedimki określone i nieokreślone. Następnie przychodzi kolej na naukę najważniejszych wyrazów, fachowych lub ogólnych.

Po zdobyciu wyżej opisanej wiedzy z zakresu danego języka powinna nastąpić nauka jedną z następujących metod – dla samouków, szkoła lub praktyki w obcym kraju, ewentualnie kontakt z rodzimym użytkownikiem języka.

Dołączam kilka cennych wskazówek:

• 1. Najtrudniej jest opanować pierwszy język. Podczas tej nauki znajdą Państwo własny system i opanowanie kolejnych języków będzie dużo łatwiejsze.
• 2. Udowodniono, że do najprostszych rozmówek wystarcza znajomość zaledwie 300 słów, w zwykłych sytuacjach śmiało poradzimy sobie ze znajomością 1 000 najczęściej używanych słów.
• 3. Nauka 1x tygodniowo nadaje się tylko do utrzymywania „formy”, nie do udoskonalania naszych zdolności. W tym celu idealna jest nauka 3 – 4 razy w tygodniu. Podczas nauki do „szuflady” (1- 2 razy w tygodniu), bez praktyki w danym kraju lub bez kontaktu z rodzimym użytkownikiem języka efektywność nauki jest nawet do 10 razy mniejsza.
• 4. Podczas wizyty w kraju, w którym używany jest dany język, trzeba się starać nie korzystać ze znajomości innych języków.
• 5. Podczas kontaktu z danym językiem albo z rodzimym użytkownikiem języka w mowie lub piśmie trzeba zwracać uwagę na to, jakich wyrazów używa i starać się logicznie i naturalnie odpowiadać, w podobny sposób lub z wykorzystaniem tych samych zwrotów.
• 6. W razie niezupełnego zrozumienia warto zwracać uwagę na kontekst zdań oraz ogólne znaczenie komunikatu (czy chodzi o pytanie lub jakiego czasu rozmówca używa). Trudno żebyśmy na początku zrozumieli wszystko w 100 %, nie należy się tym jednak przejmować i starać się reagować na to, co zrozumieliśmy lub przez zadawanie pytań starać się dojść do tego, co będziemy w stanie zrozumieć.

Ta instrukcja nie daje gwarancji na perfekcyjne opanowanie języka obcego, podsumowuje tylko najważniejsze punkty podczas nauki języka. Nie zastępuje innych metod nauki języków obcych.

Szanowni entuzjaści języków obcych, wierzę, że przynajmniej trochę pomogłem Wam w nauce i życzę dużo sukcesów.

Autor, Zdeněk Pilecký